Rustdag

Vanmorgen lekker lui, uitgeslapen, uitgebreid ontbeten en plannen gemaakt voor vandaag. We gaan naar de st. Peter en Paul Kathedraal in Paramaribo centrum. Hier wilde we al eerder naar toe, maar je komt hier niet naar binnen met korte broek, topje of iets anders bloots. Deze kathedraal is de uniek in zijn soort, de grootste houten kathedraal ter wereld, gemaakt van Ceder hout. De binnenkant is wonderschoon met uitgesneden houtwerk. De ramen kantelen naar binnen zodat het altijd koel is in de kathedraal. Nou genoeg cultureel gebabbel.. Wie kwamen wij tegen in de kathedraal, die dacht lekker op vakantie te zijn, geen fans die om hem heen dralen, thuis in eigen land, Jurgen Raymann, tante Es. Toen de familie Groen hem in de gaten kreeg, vlogen ze op hem af als bijen op honing. Ja natuurlijk wil ik met jullie op de foto! Klik, klak, diverse poses werden genomen, ook een met queen B en JR alleen. Phoeh die man was blij dat we vertrokken. Met nog een laatste kreet van ; we kijken je show elke week Jurgen!! namen we afscheid. Op naar de centrale markt, waar je alles kon kopen, levend of niet. Een soort zwarte markt, maar dan ff zwarter. Volgens mij werd hier ook gedeald, waarin? Kippen, vissen, drugs wie zal het zeggen.
We keken onze ogen uit, de lokale visboeren vertelde ons graag waar ze hun vis gevangen hadden en watvoor vis het is. Misschien volgende week voor op de bbq. Lekker vers fruit gekocht, bij een hollander die hier al jaren woont en niet meer terug naar nederland wilt, welke Jesse nu aan het eten is. De bananen en sinaasappels zijn zo zoet, zalig. Na wat souvenirs te hebben ingeslagen op naar Kras voor een bak koffie en na de koffie kleding en een lading slippers gekocht. Dinges had elke jurk in de winkel gepast voordat ze er eentje vond die naar haar zin is. Voor pa en nathan een paar slippers bomschuit gevonden. Bij een hindoestaan een drankje brouwseltje gekocht wat volgens hem echt helpt tegen de muggenbeten. Het stinkt zo erg dat er volgens mij geen mug meer in de buurt wilt komen. Vrijdag gaan we naar de kola kreek alwaar we een paar dagen zonder wifi moeten stellen.
Familie de Jong reist zaterdag terug naar nederland, we zullen baby J missen, uiteraard ook Blondie en jeweetwel. Alvast een goede reis naar huis gewenst. Wij weten hier ook donders goed dat het vliegen en de aankomst op Schiphol niet meer hetzelfde zal zijn. We krijgen hier wel stukjes nieuws mee, maar het verdriet dat over ons kleine landje heerst is hier niet zichtbaar. Desalniettemin proberen we iedere avond wat tv beelden op te vangen zodat wij ook op de hoogte zijn van dit vreselijke drama. We zien het verdriet, de woede en de machteloosheid van die zijn achtergebleven. We praten er over en proberen toch onze vakantie op dezelfde voet voort te zetten, met in onze gedachten de slachtoffers van MH17.